emptiness

it's been a while since i started this blog. started it with the emptiness i feel inside. up to this date, that emptiness is still killing me. i don't know when will this feeling stop.

hopefully, it will be soon.... very, very soon...

claustrophobia

My greatest fear
is to fall inside a paper cup.
A fate
no worse than
a sneeze of soul
silenced
in an ice cube.
Doomed
to become
a mere extension of water.

Czeriza Shenille S. Valencia,

The Varsitarian Montage Literary Magazine

February 2004

silent scream

Stab me so that I may stop bleeding.
Torch me so that I may stop burning.
Kill me so that I may stop dying.

Because it is pain that I feel numb.
It is in silence that I hear my voice.
It is solitude that I find companionship.

Snow and Summer

Namamanhid na ang kamay sa lamig duot ng niebe, ngunit ang paslit na ito'y hindi mabitawan ang yelo dahil sa angkin nitong kaputian, minamasdan, pilit na pinaniniwalang masaya.

Ngunit ang kanyang kagandahan ay isang pagbabalat-kayo. Ang mapuputing butil na nagniningning ay isang pagkukubli ng tunay na pagkatao. isa lamang siyang nanigas na tubig, na dati'y umaagos tulad ng mga ulap na bumababa sa lupa, walang kulay.

Darating din ang tag-araw at lulunurin ang lamig ng init, unti-unting tutunawin ang yelo sa kamay, muling padadaluyin ang dugo sa mga kamay. ang paslit na ito'y muling sisigla, na parang nakalimutang ang mga kamay ay nalapnos sa pagkakahawak sa niebe ng kaytagal.

Ang tag-araw ay nalalapit na, isang linggo? isang buwan? malamang. At ang paslit na ito'y muli nang magiging Masaya.