28 August 2009

Kelan Nga Ba?

Sa tuwing magkakaroon ng mga pagtitipon ng mga kamag-anak - birthday party, kasalan, lamay, family reunion - lagi ko na lang naririnig ang mga katanungang kahit ako'y hindi ko masagot. Kelan ka ikakasal? Kelan mo ipakikilala ang nobya mo? Kelan kami makakatikim ng mainit na sabaw?

Ewan ko. Hindi ko alam. Ako man ay nananabik sa mga araw na iyon.

Minsan, dinaraan na lang nila sa biro, minsan ako naman ang nagbibiro.

Sa pagiging unico hijo at pagiging "pinakamabait" (sabi nila yun, walang kokontra) at "pinakamayaman" (akala lang nila yun) sa pamilya, talaga namang masasabing ako ang kanilang apple of the eye. Kaya naman, di kataka-takang maging sentro ako ng usapan. Ang pangit nga lang, ay sa iisang topic lang umiikot ang usapan. At sa ayaw nila't hindi, iisa lang din ang aking sagot - ang paulit-ulit na "wala pa e!".

Darating pa ang maraming reunion at darating pa rin ang maraming katanungan at hindi ko pa rin alam ang isasagot ko. Sana lamang, di sila mainip, pati na rin ako.

19 August 2009

Happy to be in Stress

I am happy I had a stressful week this week.

Lots of work to do, but still manages to find time for myself.

I am happy because for the very first time after a long while, I will not charge a single minute of my time this week to the idle jobcode.

I am happy because now I have the feeling of productivity.

Yes physically, and mentally, it is very much stressful - two projects, two fulltime committee works and a training - yet it feels satisfiyingly good. Ironically this week, I had a very good night sleep.

I would rather be stressed because I have many things to do, than to be stressful thinking what to do with so many time.

13 August 2009

A Dozen Pink Rosebuds

Japanese dreams are now getting into reality. Requests has been made, documents are on the process.

Thank God for this wonderful birthday gift and to that special Lady in my life, I gave her a dozen of pink rosebuds and a resounding "Yes!" she gave me.